Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 604

เย่เหลยหรี่ตาลง สายตากวาดมองไปทั่วห้อง

เมื่อสายตาอันเฉียบคมของเขากวาดผ่าน ห้องโถงที่เมื่อครู่ยังอึกทึกวุ่นวายก็พลันเงียบลงทันที

เมื่อถูกสายตาของเขาจ้องมอง ทุกคนรู้สึกเหมือนมีความเย็นวาบแล่นขึ้นมาตามสันหลัง

"บ้าเอ๊ย แกคิดว่าแกเป็นใครวะ สั่งให้พวกเราหุบปากก็ต้องหุบเลยเหรอ..."

ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างก...