Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 368

ซาวันไห่กุมมือที่เป็นแผลไว้ เจ็บจนหน้าเบี้ยว แต่ยังไม่ทันได้อ้าปาก เย่เหลยก็พุ่งเข้ามาอีกครั้ง

คราวนี้เขาเคลื่อนไหวเร็วกว่าเดิม แรงมากกว่าเดิม ซาวันไห่รู้สึกเพียงแค่ภาพตรงหน้าพร่าเลือนไป

กระทั่งเมื่อรู้สึกตัว หมัดของเย่เหลยก็มาถึงหน้าอกเขาแล้ว

หมัดนี้ซัดเข้าที่อกของซาวันไห่อย่างจัง!

ซาวันไห่คิดว่าตั...