Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

เอเดนกอดอัลฟ่าที่อยู่บนตัวเขาไว้ พลางคิดอย่างเลือนราง

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขาคงตายบนเตียงจริงๆ

เอเดนแนบอกของเทเรนซ์หายใจหอบ เขาไม่อยากทำอีกแล้วจริงๆ เขาเพิ่งรู้เป็นครั้งแรกว่าการนอนนิ่งๆ ก็เหนื่อยได้ขนาดนี้ ตอนแรกเขายังพอมีแรงช่วยตัวเองในระหว่างที่เทเรนซ์กอดเขาทำ ยังพอได้ความสุขอยู่บ้าง แต่พอหลังๆ ม...