Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 499

สองคนพูดคุยหัวเราะกันไป ขณะที่คุนเหาผลุนเข้าไปในเต็นท์ หลังจากผ่านไปสักพัก เขามองผ่านช่องประตูเต็นท์ เห็นฟางจื่อม่อกำลังล้างข้าวอย่างคล่องแคล่ว ท่าทางอ่อนโยนและน่ารัก จู่ๆ ความรู้สึกสงสารก็ผุดขึ้นในใจ

แต่ธนูที่ยิงออกไปแล้วย่อมไม่มีวันหวนกลับ ยิ่งเป็นความแค้นที่ฆ่าพ่อ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่อาจให้อภัย เม...