Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 388

เมื่อเห็นท่าทีเขินอายของถานเหวย หัวใจของถังหลงเต้นแรง เขาพลันยื่นมือทั้งสองข้างออกไปโอบกอดเธอไว้ แล้วกระซิบเบาๆ ว่า "เหวยเหวย!"

"อื้ม!" เสียงของถานเหวยแผ่วเบา ราวกับเสียงยุง แต่ช่างน่ารักเหลือเกิน

มือของถังหลงเลื่อนลง ร่างของถานเหวยก็อ่อนระทวย ค่อยๆ ล้มลงในอ้อมกอดของเขา หัวใจเต็มไปด้วยความหวานชื่น...