Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 212

ทังหลงเดินออกมาจากคฤหาสน์ แล้วเห็นหญิงสาวในชุดแต่งงานกำลังเดินมาอย่างเงียบสงบจากที่ไกลๆ

ในชั่วขณะนั้น ทังหลงรู้สึกว่าคำว่า "นิ่งดั่งสายน้ำยามฤดูใบไม้ร่วง เวลาผ่านไปอย่างสงบงาม" เป็นคำที่เหมาะสมที่สุดในการบรรยายหญิงสาวผู้นี้ เธอแต่งหน้าบางเบา ดวงตาทั้งสองข้างเปี่ยมไปด้วยความสุขและความยินดีอันเรียบ...