Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 169

"ไอ้หอกลูกหมา!"

สุนยี่ชิงลุกขึ้นจากน้ำ สบถออกมาเสียงดัง ตอนนี้เขาไม่มีเวลาเช็ดโคลนที่เปรอะเปื้อนตามตัว พอออกจากแอ่งน้ำได้ก็วิ่งขึ้นตามทางลาดทันที ส่วนร่างของหยวน ที่กลิ้งตกอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร เขารู้สึกเสียดายที่ต้องทิ้งไว้ แต่ในยามคับขันที่แม้แต่ชีวิตตัวเองยังรักษาไว้แทบไม่ได้ สุนยี่ชิงได้แต่...