Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 264

ฝางเจิ้งมองหน้ากันอย่างงุนงง ไอ้หนุ่มบ้านี่ทิ้งให้เราคนกลางต้องรอ ยังไม่ทันได้กินข้าวสักคำ แต่เรื่องก็จัดการเสร็จแล้ว? แล้วบทบาทของฉันล่ะจะแสดงออกมายังไง?

"โอ้โห คุณหลงช่างใจกว้างจริงๆ ขอบคุณที่ไม่ถือสาเด็กคนนี้นะครับ!" หลี่ต้าเป่าดูมีความสุขมาก

ดีแล้ว กุญแจรถเอาไปก็ดี สุภาษิตโบราณบอกว่า "กินข้าวเ...