Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 257

"โง่ซะจริงๆ ซวยสุดๆ!" ซูยุนปิดโทรศัพท์มือถืออย่างหงุดหงิด พึมพำว่า "พี่หยาง ทำไมฉันถึงโชคร้ายขนาดนี้นะ—เจอคนโง่สองคนในช่วงเช้า คนหนึ่งเป็นบ้านนอก อีกคนตาบอด ไม่รู้แม้แต่ว่าธนาคารใช้ทำอะไร!"

หลงเกินยิ้ม ใบหน้าเบิกบานเหมือนดอกไม้ เขาทิ้งก้นบุหรี่ มองหญิงสาวที่เคาน์เตอร์อย่างสนใจ เธอมีตาโต จมูกโด่ง ผิ...