Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 174

ฝูงชนค่อยๆ สลายตัวไปพร้อมกับเสียงอึกทึก เสียงพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นเป็นระลอก ทำให้หลงเกินรู้สึกหงุดหงิด เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน ใบหน้าเขียนไว้ด้วยความไม่พอใจ

วันนี้ออกจากบ้านโดยไม่ได้ดูฤกษ์ยามหรือยังไง ตื่นเต้นไปรอคนที่หัวหมู่บ้าน วุ่นวายไปมา คิดถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้นับพันนับหมื่น และคิดวิธีร...