Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 143

แสงอรุณแรกของวัน

เหยียนนั่งขัดสมาธิบนยอดเขาริมแม่น้ำตลอดทั้งคืน

เขานั่งนิ่งไม่ขยับเหมือนพระที่กำลังเข้าฌาน ราวกับกลายเป็นหินก้อนใหญ่บนยอดเขา กลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับสิ่งแวดล้อม

"เอ๊ะ? พวกนายดูเร็ว มีคนนั่งขัดสมาธิอยู่บนยอดเขา!"

"หรือว่า...จะเป็นอาจารย์เหยียนคนนั้น?"

...