Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 772

ชินหลางยืนอยู่กลางอากาศว่างเปล่า ไอเลือดพุ่งจากปากขณะที่เขาไอรุนแรง ทุกครั้งที่ไอ ลมหายใจของเขาก็อ่อนแรงลงอีกระลอก แม้แต่เส้นผมก็เปลี่ยนเป็นสีเทาขาวไปทีละส่วน จนในที่สุด เส้นผมดำขลับดุจน้ำหมึกของเขาก็กลายเป็นสีเทาปนขาวไปครึ่งหนึ่ง ลมหายใจของเขาเปราะบางราวกับเปลวเทียนในสายลม พร้อมจะดับมอดลงได้ทุกเมื่...