Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 437

ฉงอวี่เห็นว่ามีแขกมา จึงถอยออกไปเอง ทักทายชินหลางแล้วก็เดินจากไป

จางต้าไห่เห็นฉงอวี่ สีหน้าชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด คิดในใจว่าพี่ใหญ่ชินนี่มีบุญจริงๆ แต่เขารีบกลับเข้าเรื่องทันที พูดอย่างกลัดกลุ้มว่า "คุณชิน จริงๆ แล้วผมหมดปัญญาแล้วครับ ต้องขออภัยจริงๆ"

หลี่เสวียก็รู้สึกละอายใจ เธอเชื่อมาตลอดว่าชินห...