Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 29

"ชินหลาง ขอบคุณนะ นายนี่ใจดีจริงๆ เลย" ซ่งเสวี่ยเอ๋อร์ยิ้มอย่างมีเลศนัย เดินอย่างร่าเริงมาที่ชินหลาง แล้วแขวนกระเป๋าของตัวเองไว้ที่แขนของเขา

โจวซินและหวงเกอต่างขมวดคิ้ว พวกเขานึกว่าซ่งเสวี่ยเอ๋อร์จริงใจอยากให้ชินหลางอยู่เล่นด้วยกัน ไม่คิดว่าเธอแค่ต้องการคนถือกระเป๋า นี่มันไม่ใช่การแกล้งชินหลางชัดๆ ...