Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 163

เหอยู่เฉินสะดุ้ง มือคลายออกเล็กน้อย เด็กหญิงตัวน้อยที่เขาอุ้มอยู่ฉวยโอกาสกัดมือเขาอย่างแรง แล้วหลุดจากอ้อมแขนของเหอยู่เฉินไป เหอยู่เฉินร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เลือดไหลออกมาจากมือ

"แม่คะ!" เด็กหญิงร้องเรียกพลางวิ่งไปหาแม่ของเธอ

"คุณครับ ขอโทษนะ คุณขึ้นเรือไม่ได้! รอเรือลำต่อไปเถอะครับ" กะลาสีเรือขว...