Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 912

เมื่อเผชิญหน้ากับหญิงร่างใหญ่กำยำสองคน มิ่นโหรวไร้ซึ่งเรี่ยวแรงต่อต้านแม้แต่น้อย

สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือกอดอกตัวเอง หุบขาแน่น นั่งยองๆ ก้มหน้า และร้องไห้สะอื้นอย่างไร้ที่พึ่ง

น้ำตาของเธอหยดลงบนแท่นแสดงดั่งไข่มุกที่หลุดจากสายร้อย กระทบพื้นดังเปาะแปะ

ภายใต้แสงไฟ หยดน้ำตาที่กระเซ็นขึ้นสะท้อนประกายระยิบ...