น้าสาวแสนสวยของผม

บทที่ 635

พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว

อยู่บนดาดฟ้าตึกสูงนับร้อยเมตร มักจะได้เห็นแสงอาทิตย์เร็วกว่าคนที่อยู่บนพื้นดินเสมอ

เมื่อแสงแดดทอดข้ามราวกั้นระเบียง ส่องลงบนดวงตาของฮวาเย่เสิน ขนตาของเธอสั่นไหวเล็กน้อย

เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นของแสงอาทิตย์ต้นฤดูหนาวที่อาบไล้บนร่าง แต่ก่อนที่เธอจะได้ทันรำลึกถึงความฝันอันแสนหวาน...