Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 444

ลี่หนานฟางไม่หลบ

เขาไม่ใช่ว่าหลบไม่ทัน แต่เขาไม่อยากหลบต่างหาก

เหยาจื่อถงทำร้ายเขาเพื่อคนอื่น ไม่ใช่ครั้งแรกเสียด้วย ทุกครั้งก็ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ

อยากตีก็ตีเถอะ โดนตีสักที บางทีใจอาจจะสบายขึ้น

ลี่หนานฟางคิดแบบนั้น และทำแบบนั้นจริงๆ ไม้กระบองฟาดลงบนหน้าผากเขาอย่างแรง เขาเซถลาไปชนกำแพง แล้วก็รู้ส...