Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2389

เมื่อได้ยินเสียงจากนอกประตู รอยยิ้มบนใบหน้าของหนิวหวางก็แข็งค้างทันที

ที่ต้นคอเหมือนมีลมเย็นพัดผ่าน

หนิวหวางเป็นขอทานอาชีพ การนอนเร่ร่อนตามท้องถนนเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา

แต่เขาขอนอนในป่าช้ารกร้างสักปีดีกว่าที่จะได้ยินเสียงของหยางเสียว

เสียงที่เหมือนกับเสียงพลั่วขูดพื้นซีเมนต์ ทำให้เขารู้สึกเหมือนเสี...