น้าสาวแสนสวยของผม

บทที่ 2321

ความมืดก่อนรุ่งสาง

แสงจันทร์หม่นลงมาก ลมทะเลก็ดูเหมือนจะแรงขึ้นทันที พัดผมยาวของฮันซือปลิวไปมา กระทบใบหน้าเหมือนแส้เล็กๆ

แต่เธอกลับไม่รู้สึกเจ็บ เธอเบิกตากว้างมองไปยังน่านน้ำหมายเลข 72 ทางใต้ของถนนริมทะเล

ฝั่งนี้เรือประมงสามารถเทียบท่าได้ มีหาดทรายแต่ก็มีหินมากมาย

ในความมืด หินพวกนั้...