Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 232

ใบมือเล็กๆ ของเย่เฉินนั้นอ่อนนุ่มราวกับไร้กระดูก เย็นเล็กน้อยและลื่นเนียน สัมผัสได้ดีเป็นพิเศษ ราวกับได้กุมหยกอุ่นๆ ไว้ในมือ

หลี่หนานฟางเป็นสุภาพบุรุษ เขาจับมือนางเพียงเล็กน้อยแล้วปล่อย ก่อนจะยิ้มพลางแนะนำตัว "ผมหลี่หนานฟางครับ หลี่ที่มีคำว่าไม้ หนานฟางที่แปลว่าทิศใต้ที่ห่านบินจากเหนือลงมา"

ถึงเ...