Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2296

ฝนหยุดฟ้าใส อากาศสดชื่น ขุนเขาไกลเหมือนคิ้วที่เขียนด้วยดินสอ

หลี่หนานฟางค่อยๆ เดินออกจากสนามบิน สะบัดคอที่เมื่อยๆ สูดลมหายใจลึกๆ สองครั้ง ทำให้จิตใจของเขาสดชื่นขึ้นมาก

แต่ในใจของเขากลับถอนหายใจเบาๆ

เขาเพียงแค่นั่งเครื่องบินจากชิงซานในประเทศจีนมายังกรุงโซลเท่านั้น ปรับเบาะนอนหลับไปสักงีบ แต่กลับรู...