Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2243

เม็ดฝนเย็นๆ กระทบใบหน้า ท่านชายยามากุจิร่างท้วมลืมตาขึ้น

ทั่วทั้งสายตามีแต่ความมืดมิดไร้ขอบเขต

ผ่านไปพักใหญ่ เขาจึงรู้ตัวว่ามีใครบางคนกำลังลากเขาด้วยการจับที่คอเสื้อหนาๆ เดินไปในความมืด

เป็นยมทูตหรือเปล่านะ?

ท่านชายยามากุจิถามตัวเอง

เขาจำได้เพียงว่าตอนที่รู้สึกตัวครั้งสุดท้าย มีกระเป๋าเป้มากมายนับไม...