Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1911

:

กลุ่มคนเดินเข้าไปในป่าทึบของเขาซีเลียง ทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังคึกคักไปด้วยผู้คน

เวลานี้ เหอลั่นฉวินซิงลืมเรื่องเส้นมังกรอินและการเป็นฮ่องเต้ไปหมดแล้ว สายตาทั้งคู่จับจ้องอยู่ที่เฉินอวี่เอ๋อร์เพียงคนเดียว

สมดังคำโบราณที่ว่า "ใครๆ ก็รักสวยรักงาม" การที่เหอลั่นฉวินซิงทำเช่นนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดา...