น้าสาวแสนสวยของผม

บทที่ 1857

ตลอดทั้งวัน เสียงดนตรีแห่งความอาลัยดังก้องนอกหุบเขาจักรพรรดิ กระดาษเงินกระดาษทองปลิวว่อนไปทั่วฟ้า

หยางเถียนเถียนอยู่ภายในหุบเขา ยากที่จะอธิบายความรู้สึกในใจได้

เมื่อแรกที่ได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครม นางรู้สึกตื่นเต้น

นางใช้ชีวิตอยู่ในหุบเขาจักรพรรดิมาเกือบครึ่งปี นอกจากอาเหล่าสองแล้ว ก็ไม่เคยพบเห...