Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

สุยวี่จู๋เดินอย่างมั่นใจไปยืนข้างหลินฮ่าวภายใต้สายตาเร่าร้อนของเขา แล้วพูดว่า "มองอะไรเงอะงะอยู่ล่ะ ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็น"

"เฮ้ มองเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ" หลินฮ่าวยิ้มกว้างพลางมองสุยวี่จู๋ที่ยืนอยู่ตรงหน้า

สุยวี่จู๋ก้มลงเปลี่ยนรองเท้าส้นสูง จากนั้นวางรองเท้าแตะให้เรียบร้อยแล้วลุกขึ้นพูดว่า "เอาล่ะ เรา...