น้าสาวของแฟน

บทที่ 4

ในพริบตาก็เข้าสู่ช่วงปลายเดือนธันวาคมแล้ว วันนี้เป็นวันแรกที่หลินฮ่าวกลับมาทำงานหลังจากฮันนีมูน เขาและซินเยว่แต่งงานกันในช่วงต้นเดือน งานแต่งงานจบลงอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งสองได้ลงเอยกันอย่างสวยงามท่ามกลางการเป็นพยานของญาติมิตรมากมาย

สำนักงานของหลินฮ่าวไม่ใหญ่มาก มีเพียงสี่คน คนแรกคือเลขาฯ หลี่ที่เพิ่งเคยพบกันครั้งแรก ชื่อหลี่ชิง อายุยี่สิบเก้าปี มีแฟนเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่คบกันมาหลายปีแล้ว คาดว่าคงจะแต่งงานในเร็วๆ นี้ อีกสองคนเป็นชายหญิงอายุกว่าสี่สิบปี ที่รอเกษียณอายุคือพี่หวางและพี่โจว

โดยปกติหลินฮ่าวจะติดต่อกับหลี่ชิงมากกว่า หลี่ชิงเป็นคนอายุน้อยแต่เก่งกาจ ผมสั้น และทำงานอย่างคล่องแคล่ว

หลินฮ่าวแจกของฝากที่ซื้อระหว่างฮันนีมูนให้พี่หวางและพี่โจว เมื่อเขาให้ของกับหลี่ชิง เขาขยิบตาให้เธอ หลี่ชิงเข้าใจทันทีว่าของขวัญของเธอต่างจากคนอื่น เธอพูดอย่างซุกซนว่า "ขอบคุณเจ้าบ่าวค่ะ"

หลินฮ่าวเอียงตัวพลางชี้ไปที่ห้องข้างๆ และถามเธอว่า "อยู่มั้ย?"

หลี่ชิงรู้ว่าเขาหมายถึงใคร ทุกคนรู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเขา เธอพยักหน้าและตอบว่า "อยู่ค่ะ"

หลินฮ่าวพยักหน้ารับและเดินออกไป

"เชิญค่ะ" หลินฮ่าวได้ยินเสียงตอบหลังจากเคาะประตู

หลินฮ่าวผลักประตูเข้าไป เห็นซูยวี่จูกำลังนั่งดื่มชาอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้าม เธอแต่งหน้าบางๆ เสมอ ผิวเธอดีอยู่แล้ว เมื่อเสริมด้วยการแต่งหน้าเล็กน้อยจึงดูเป็นธรรมชาติ ผมของเธอยังคงปล่อยสยาย สวมรองเท้าบู๊ทส้นสูง กางเกงรัดรูปสีดำ เสื้อไหมพรมยาวสีกากี มีเข็มกลัดสีเงินติดอยู่ที่หน้าอก ดูเรียบง่ายและสง่างาม

"ประธานกรรมการครับ" หลินฮ่าวเรียก

ซูยวี่จูยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องเป็นทางการแบบนี้เวลาไม่มีคนอื่นอยู่"

"คุณป้าครับ" หลินฮ่าวเปลี่ยนคำเรียก

"กลับมาทำงานแล้วสินะ ไปเที่ยวสนุกไหม?"

"สนุกมากครับ เมื่อวานกลับมาค่อนข้างดึก ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณป้า เยว่เยว่ไปทำงานแต่เช้าแล้ว เธอบอกให้ผมมารายงานตัวกับคุณป้า" หลินฮ่าวพูดติดตลก

ช่วงนี้หลินฮ่าวและครอบครัวของซินเยว่เข้ากันได้ดี ถึงแม้ซูยวี่จูจะมีบุคลิกที่น่าเกรงขาม แต่เธอก็ยิ้มแย้มกับเขาเสมอ ทำให้หลินฮ่าวพูดคุยได้อย่างสบายใจ

ซูยวี่จูฟังแล้วพูดว่า "เยว่เยว่เป็นแบบนี้เสมอ เธอค่อนข้างมั่นคง คอยดูแลเธอและเอาใจเธอด้วยนะ"

หลินฮ่าวรีบพูดว่า "ไม่หรอกครับ เธอแค่ชอบสนุกหน่อย แต่เป็นคนเข้าใจและมีเหตุผล ครอบครัวผมทุกคนชอบเธอมาก"

"อืม มีเธอคอยดูแลเธอ ฉันก็วางใจ"

หลังจากพูดคุยเล็กน้อย หลินฮ่าวก็รีบกลับไปทำงาน เพราะการพูดคุยกับเธอในบริษัทนานๆ ก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

หลินฮ่าวเคยได้ยินซินเยว่เล่าว่า ซูยวี่จูเป็นคนโดดเด่นตั้งแต่ประถมจนถึงมหาวิทยาลัย สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเคยเป็นประธานสโมสรนักศึกษา และด้วยความที่เธอสวย จึงมีคนชอบเธอไม่น้อย

แต่เพราะความเย็นชาของเธอ คนที่กล้าจีบเธอจึงมีน้อยมาก

หลังจบมหาวิทยาลัย เธอเริ่มทำธุรกิจ พ่อของซูยวี่จูเข้าใจเธอดี รู้ว่าด้วยความสามารถของเธอจะต้องประสบความสำเร็จ แต่กลัวว่าถ้าตำแหน่งสูงเกินไปและอายุมากขึ้น จะหาคู่ครองยาก จึงติดต่อเพื่อนๆ เพื่อหาแฟนให้เธอตั้งแต่เนิ่นๆ

แม้ซูยวี่จูจะเป็นคนอิสระ แต่เธอไม่ได้คัดค้านเรื่องการจัดคู่ให้ เธอไปพบทุกครั้ง และจริงๆ แล้วเธอก็เจอคนที่ถูกใจ นั่นคือเสิ่นซือเหวิน น้าเขยของซินเยว่

เสิ่นซือเหวินเป็นคนมีพรสวรรค์ เขาชอบซูยวี่จูตั้งแต่แรกพบ และเริ่มตามจีบเธออย่างหนัก ค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์จนเป็นไปตามธรรมชาติ

ซินเยว่เคยได้ยินซูยวี่จูบอกว่า ตอนนั้นเธอเห็นว่าเสิ่นซือเหวินเป็นคนซื่อสัตย์และเชื่อฟัง สามารถดูแลลูกและบ้านได้ เธอคิดว่าการหาคนแบบนี้ก็ไม่เลว จึงแต่งงานกับเขา

ซูยวี่จูชอบออกกำลังกาย เธอวิ่งตอนเช้าและเล่นโยคะอย่างสม่ำเสมอ ครั้งก่อนเธอยังบอกว่ารอให้หลินฮ่าวกลับมาจะชวนเขาไปวิ่งด้วยกัน เพราะหลินฮ่าวทำงานเวลาเดียวกับเธอ ส่วนเสิ่นซือเหวินเป็นนักเขียน ไม่ชอบออกกำลังกาย ส่วนซินเยว่ก็ไม่ต้องพูดถึง เธอชอบอยู่ดึก การตื่นเช้ามาออกกำลังกายเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้