Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 89

"เหี้ยแท้ๆ ไอ้หวังเทียนหลง! อยากจะวิ่งไปซัดมันสักสองหมัดให้สะใจจริงๆ!!"

หลังจากรอให้พวกเขาพูดจบ ผมก็ก้าวเท้าเดินออกไป

หวังเทียนหลงขวางผมไว้ ไม่ยอมปล่อยให้ผมไปง่ายๆ มันยิ้มพูดว่า "อย่าเพิ่งรีบไปสิ! รอแป๊บนึง เดี๋ยวทุกคนกินข้าวเสร็จก่อน ฉันจะดูว่ามีอาหารเหลือไหม จะได้แพ็คให้แกกลับบ้าน! ยังไงเราก็เคย...