Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 869

ฉันปล่อยเย่ว์จื่อออกอย่างลังเล พลางพูดเสียงเบาว่า "ขอโทษนะ พี่เย่ว์"

สายตาของเย่ว์จื่อเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เหมือนเธอยอมรับแล้วว่าเรากำลังจะมีความสัมพันธ์กันในคืนนี้ แต่ไม่คิดว่าฉันจะปล่อยเธอไป

แววตาของเย่ว์จื่อเป็นประกายวาววับ เธอพอใจในตัวฉันมาก

ปั๊บ!

เย่ว์จื่อเดินเข้ามาหา แล้วจูบฉันอีกครั้ง

...