Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 77

"ได้ครับ"

ไป๋ซินโร่วไม่มีทางรู้ความคิดของฉัน เธอเดินไปปิดประตูทันที

หลังจากทำเสร็จแล้ว ไป๋ซินโร่วก็เดินเข้ามาพร้อมกับยา ฉันทำท่าจะถอดเสื้อผ้า แต่เพราะความเจ็บปวดทำให้เคลื่อนไหวช้า ไป๋ซินโร่วรีบเข้ามาช่วยพร้อมพูดว่า "คุณลุงหวัง ฉันช่วยคุณเอง คุณนอนตรงนี้ก็พอค่ะ"

พูดจบ ไป๋ซินโร่วก็ถอดเสื้อผ้าของฉันออก...