Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 547

ฉันลดความเร็วของมือลง ในขณะที่อีกมือหนึ่งสัมผัสจุดอ่อนไหวของหลี่ปิงหราน

"แล้วตอนนี้ล่ะ"

"อืม....อ๊า!!" หลี่ปิงหรานไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน เธอจะทนต่อการยั่วยวนของฉันได้อย่างไร แรกเริ่มเธอครางเบาๆ แสดงสีหน้าเพลิดเพลิน จากนั้นก็พูดกับฉันอย่างอายๆ ว่า "ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว..."

เมื่อได้ยินแบบนี้ ฉ...