Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 396

ฉันไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน จนกระทั่งลมเย็นพัดมาปะทะร่างทำให้ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา มองไปรอบๆ ก็ยังไม่เห็นใครสักคน

รีบไปหาคนดีกว่า ถ้าฉันหาเจอจริงๆ ครูหลินต้องรู้สึกขอบคุณฉันมากแน่ๆ ฉันสนใจครูประจำชั้นสาวสวยคนนี้มากเลยนะ

คิดได้ดังนั้น ฉันจึงหันไปเดินตามริมแม่น้ำ

แต่ฉันเพิ่งเดินไปได้ไม่นาน ก็เจอครูหล...