Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 370

ฉันนั่งอยู่ที่นี่ด้วยความประหม่า รอโจวเสี่ยวเสี่ยวออกมา อยากจะขอบคุณเธอ

ประมาณสองนาทีผ่านไป โจวเสี่ยวเสี่ยวเดินออกมาอย่างรีบร้อน ในดวงตายังมีน้ำตาคลอ พอฉันเห็นเธอ ก็รีบลุกขึ้นยืนทันที อยากจะขอโทษ

แต่โจวเสี่ยวเสี่ยวมีสีหน้าน้อยใจ พอเห็นฉัน เธอก็วิ่งหนีไปทันที

ฉันถอนหายใจ แต่พอนึกถึงว่าตัวเองปลอดภั...