Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 237

ในใจฉันรู้สึกเสียดาย ดูเหมือนว่าฉันคงไม่มีโอกาสแล้ว

เงินในกระเป๋าฉันอาจจะไม่พอแม้แต่จะเป็นเศษเงินของเงินค่าขนมของเจียงเหวินเยวี่ยนเลย อีกทั้งสามีของเธอยังเป็นนักธุรกิจใหญ่ในท้องถิ่นอีกด้วย ต่อให้ฉันประจบสอพลอก็คงไม่ทันแม้แต่นิ้วเดียวของเยี่ยวัง

คิดถึงตรงนี้ ฉันส่ายหัวอย่างเงียบๆ

เมื่องานเลี้ยงใกล...