Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1592

ฉันอดยิ้มไม่ได้

หลังจากทานอาหารเสร็จ ฉันรีบแอบย่องไปที่หน้าห้องของเฉียวเซียงยุน เหมือนขโมยที่พยายามหลบหลีกทุกคน เพื่อมาหาเธอโดยเฉพาะ แรกเริ่มฉันตั้งใจจะเปิดประตู แต่ไม่คิดว่าเพียงแค่ผลักเบาๆ ประตูก็เปิดออกจากด้านใน จากนั้นฉันก็เห็นเฉียวเซียงยุนนอนอยู่บนเตียง

เฉียวเซียงยุนไม่ได้คลุมผ้าห่ม สวมชุดผ้า...