Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1430

ถึงแม้ว่าตัวฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

พอฉันกลับมาที่สำนักงาน หลิวรู่ซื่อก็ดึงฉันไว้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด จากนั้นก็ก้มลงดมเสื้อผ้าของฉันทั้งซ้ายและขวา จมูกเล็กๆ ที่งดงามของเธอสูดดมไปมา แล้วหลิวรู่ซื่อก็จ้องมองฉันอย่างจริงจังพร้อมขมวดคิ้วพูดว่า "ตอนเที่ยงคุณไปกินอะไรมา ทำไมถึงมีกลิ่นติดเสื้อผ้ามาด้วย แบ...