Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 118

"ซูชิงพูดพร้อมรอยยิ้ม

"อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง!" ผมลูบจมูกตัวเองอย่างเก้อเขิน ซูชิงเข้าใจความคิดผมได้อย่างแม่นยำมาก

ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าซูชิงไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่เห็นภายนอก เด็กคนนี้ฉลาดมาก เธอต้องรู้แน่ๆ ว่าตอนที่ผมรักษาเธอตอนก่อน ผมได้เปรียบเธอ

คิดถึงตรงนี้ ผมยิ่งรู้สึกอึดอัดใจ

แต่เมื่อนึกถึงว่าวั...