Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 115

ฉันเห็นว่าหลี่หงยังไม่ยอม จึงทำเป็นจะออกไปแล้วพูดว่า "พวกเธอ ก็ดึกแล้วนะ ถ้าพวกเธอไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะ ถ้ามีอะไรก็โทรหาฉันได้"

"คุณหมอหวัง รอก่อน..."

ซูชิงยืนข้างๆ หัวเราะเบาๆ หลี่หงได้เรียกฉันไว้แล้ว

หลี่หงมีสีหน้าลังเล เมื่อเห็นว่าฉันหยุดเดิน เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า "คุณหมอหวัง ...