Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 112

แน่นอน ในที่สุดหลี่หงก็กัดริมฝีปากแดงๆ พูดว่า "งั้น... ก็ได้ค่ะ ฉันเชื่อใจคุณลุงหวัง แล้วตอนนี้ฉันควรทำยังไงคะ"

ฉันพูดอย่างจริงจังและอ่อนโยนว่า "เสี่ยวหง นอนบนโซฟาเถอะ"

ถึงแม้หลี่หงจะลังเลอยู่สองสามครั้ง แต่ในที่สุดเธอก็นอนลงที่นั่นอย่างว่าง่าย

อาจเป็นเพราะหลี่หงถอดชุดชั้นในออกแล้ว เมื่อเธอนอนลง ...