Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1098

บึ้ม! ไม้กระบองฟาดลงมา สิบนิ้วมือเชื่อมโยงถึงหัวใจ เขาร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด!

สองไม้!

ทีละนิ้ว ทีละนิ้ว ทั้งสิบนิ้ว ฉันทุบมันจนหักหมด!

"อ๊ากกก!" ฉันปล่อยมือ เขาล้มลงกับพื้น ร้องไห้น้ำตานองหน้า "แม่ครับ! แม่ครับ!"

"เรียนรู้ที่จะยอมรับความจริงซะไอ้หนู ชาตินี้กินข้าวด้วยเท้าไปเลย!" ฉันยิ้มเย็นชาพลาง...