Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 108

"อ๊ะ!" ซูชิงร้องเสียงดัง เสียงนั้นกระตุ้นประสาทของผม ราวกับเป็นเสียงสวรรค์

ซูชิงอายมากจนต้องใช้มือทั้งสองปิดบังความขาวผ่องที่หน้าอกของเธอ ไม่อยากให้ผมเห็น

ท่าทางเขินอายนั้นทำให้ผม ลุงหวัง มองแล้วเคลิบเคลิ้ม นี่แหละคือเด็กสาวที่ยังไม่เคยผ่านอะไรมา!

ผมยิ้มพลางพูดว่า "ชิงน้อย เชื่อฟังนะ ค่อยๆ เอามือออก...