Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 106

สูชิงได้ยินเช่นนั้น แต่ไม่ได้พูดอะไร เธอปิดประตูแล้วนั่งลงที่ขอบเตียงด้วยสีหน้าหม่นหมอง ก้มหน้าอยู่นาน ก่อนจะพึมพำว่า "คุณลุงหวัง หลังจากที่คุณเห็นรูปพวกนี้แล้ว คุณคิดว่าหนูเป็นผู้หญิงที่ปล่อยตัวมากเกินไปไหมคะ"

"ฮือๆๆ..."

พูดไปพูดมา สูชิงก็ร้องไห้ขึ้นมา

ทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดใจมาก และทำให้ผมรู้ว่าร...