Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 97

ผมอุ้มพี่เทียนขึ้นมาจูบลึกๆ เป็นครั้งสุดท้าย รินน้ำให้เธอดื่ม กำชับให้เธอนอนให้สบาย เห็นว่าเธอง่วงจริงๆ แล้วผมก็หันหลังเดินออกมา

ขณะเดินลงบันได ผมเปิดอ่านข้อความที่สะสมไว้ พี่จิง ยังคงถามไถ่สารทุกข์สุกดิบเหมือนเคย เห็นว่าดึกแล้ว คงนอนไปแล้ว ผมเลยไม่ได้ตอบ

พี่ชิงทิ้งข้อความถามว่า: "ไม่เจอกันหลายวัน...