Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 555

ฉันบอกว่า: "ได้เลย เธอรีบนอนเถอะ พรุ่งนี้เที่ยงก็ถึงแล้ว"

เมื่อถึงสถานี ลงจากรถ ฉันไม่เห็นเงาของเซิ่งหนานเลย คิดในใจว่าหญิงสาวคนนี้เก่งเรื่องการหลบซ่อนจริงๆ

ฉันไม่ได้ออกจากสถานี แต่พาหวังเอ้อร์เดินผ่านอุโมงค์ไปยังชานชาลาอีกฝั่ง แล้วขึ้นรถไฟโดยสารช้าอีกขบวนที่มุ่งหน้าไปชายแดน พวกเราซื้อตั๋วบนรถ ไ...