Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 468

"ฉันก็ประหม่าเหมือนกัน พยายามอยู่ตั้งนานแต่ไม่ได้ทำให้มันฉีกจนอ่อนไปเลย แต่ฉันไม่รู้ เห็นว่าไม่มีเลือดออก ก็รู้สึกกังวลมาก หลังจากนั้นครั้งที่สองถึงได้ฉีก แต่มันเจ็บมาก แล้วก็ประหม่า พอพ่อของเธอขยับฉันก็เจ็บ จึงต้องหยุด"

เสี่ยวฉือหัวเราะคิกคักและถามว่า "แล้วหลังจากนั้นล่ะ..."

จางเจี๋ยพูดว่า "ฮึ ฉั...