Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 411

วรรณกรรมจีน

เธอวางมือบนไหล่ฉัน ขาขาวเนียนข้างหนึ่งของเธอโผล่พ้นผ้าห่ม แนบชิดกับขาของฉัน

เมื่อทั้งคู่ได้สติ ต่างรู้สึกเขินอาย พี่จางหน้าแดงเล็กน้อย กล่าวว่า "ยังเช้าอยู่ นอนต่ออีกสักหน่อยเถอะ"

ฉันรีบดึงมือกลับ ไม่รู้จะพูดอะไรดี

พี่จางเอ่ยเสียงนุ่มว่า "มันเล็กไปหน่อยหรือเปล่า"

ฉันรีบตอบว่า "ไม่เล็กหร...