Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 399

ผมพูดอย่างจนปัญญา "ผมยังไม่ได้ก้าวเท้าแรกในการเดินทางอันยาวไกลเลย ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเริ่มยังไง พูดตามตรงผมก็เป็นแค่คนว่างๆ คนหนึ่งเท่านั้นแหละ กลางวันแสกๆ ยังไม่รู้จะไปไหนดี"

เฉิงเต้อหัวเราะคิกคัก เธอพูดว่า "ยังไงอีกไม่กี่วันคุณก็จะหมดอิสรภาพแล้ว ถือโอกาสช่วงนี้เที่ยวเล่นกินดื่มซะเถอะ"

ตอนกินข้...