Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 390

แท้จริงแล้วแถวบ้านฉันก็ไม่มีร้านอาหารเป็นเรื่องเป็นราวสักเท่าไหร่ เทียนเทียนจึงขับรถพาพวกเราไปยังภัตตาคารชื่อดังในตำบลใกล้ๆ เพื่อรับประทานอาหาร

พอนั่งลงเรียบร้อย เทียนเทียนเหลือบมองสาวน้อยทั้งสองที่มีสีแดงระเรื่อยังไม่จางหายไปจากใบหน้า แม้จะดูสดใสเปล่งปลั่งแต่ก็มีท่าทีเหนื่อยล้าอยู่บ้าง เธอจึงยิ้มม...