Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 386

ชีเป่ยนับว่าเล่นวอลเลย์บอลได้ดีพอสมควร ตอนแข่งกันตอนบ่าย ผมไม่อยากโดดเด่นเกินไป เลยพยายามควบคุมให้ชนะแบบฉิวเฉียด หรือบางครั้งก็ยอมแพ้ไปบ้าง ทำให้ทั้งสองฝ่ายเล่นกันได้สูสี

ชีเป่ยตบไหล่ผมแล้วพูดว่า "เพื่อนเก่งนี่หว่า รู้จักเกรงใจ ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนายอยู่แล้ว นายเห็นหน้าฉันจริงๆ"

ตกเย็นมีงานบาร์บ...