Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 372

กลับมาบนเตียง วั่นฉีพูดอย่างเศร้าสร้อยว่า "คืนนี้ช่างน่าจดจำเหลือเกิน น่าเสียดายที่ต่อไปอาจไม่มีโอกาสแบบนี้อีก พี่เหลียงต้องทะนุถนอมเฉิงเฉิง แล้วก็ต้องทะนุถนอมฉันด้วยนะคะ"

ฉันถอนหายใจในใจ โอบกอดน้องสาวทั้งสองที่อ่อนหวานไว้แนบอก ทุกคนต่างเหนื่อยล้า จึงเคลิ้มหลับเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็ว

วันรุ่งข...